از اینکه بیشتر مردم ازدواج رو به پول و مسائل مالی ربط میدن، همیشه منو ناراحت می کنه. نکاتی در این زمینه دارم که خلاصه عرض می کنم:
1. انسان از یه سنی به بعد رسما
نیاز به همدم و همراه در زندگی داره و این نیاز، یه نیاز کاملا طبیعی و عمومیه و رفع
نکردن به موقع این نیاز، آسیب های جدی به انسان و سرنوشتش می زنه.
2. راه صحیح رفع این نیاز،
ازدواجه و به دلیل همین اهمیتیش، اسلام خیلی خیلی آسون گرفته ازدواج رو؛ اما ما به
شدت سختش کردیم، به خصوص از نظر اقتصادی. و به جای اینکه به سبک زندگی عجیب غریب
خودمون ایراد وارد کنیم، ازدواج رو گره زدیم به مسائل اقتصادی و کار به جایی رسیده
که جامعه (از خانواده بگیر تا بقیه) به هیچ وجه نمی پذیره که یه جوانی که هنوز وضع
مالی خوبی پیدا نکرده، حق داشته باشه به ازدواج فکر کنه.
3. اما همین جامعه خیلی راحت می
پذیره که حتی دو تا بچه مدرسه ای پسر و دختر، باهم دوست باشن و اینجا دیگه اصن مهم
نیس که اوضاع اقتصادی چقد خرابه! و تازه، اونو مصداق کودک آزاری هم نمی دونن!!
4. گرونی های اخیر بهونه ست
وگرنه این فرهنگ غلط سال ها قبل از این تورم وحشتناک کنونی در جامعه ی ما رسوخ
پیدا کرده متاسفانه.
5. خود جوون ها هم دهه هاست با
این فرهنگ غلط بزرگ شدن و از ازدواج می ترسن. دقیقا همون کاری که خدا رسما در
قرآن نهی کرده ازش!
6. علت اصلی این ترس، دودوتا
چهارتا کردن های مالی ماست در حالی که در ازدواج چیزی وجود داره به اسم برکت. برکت
ینی بعد از ازدواج مجبوری قدرت مدیریتت، توانمندی های مالی ت، راندمان کاری ت،
خلاقیت هات، ایده هات، قدرت تمرکزت و مدیریت اقتصادی ت رو بیشتر کنی و چون در کنار
همه ی اینا، استقلال، آرامش و لذت داری، سختی هاش به مراتب کمتر میشه. برکت یک
معجزه ی ماورایی نیست. بخشی از قواعد عالمه که ماها شاید فقط بخشی ش رو درک
کنیم. اعتقاد به برکت در ازدواج، عین واقع بینی و عقلانیته.
7. در این فرهنگ غلط، همسر،
همراه و همدم و یار نیست که با کمکش زندگی رو به شیرینی و آجر به آجر بسازی و لذتش
رو ببری، بلکه سرباره که باید همه چیو آماده کنی بیاد بشینه بخوره بخوابه! خب
معلومه که با همچین تفکری، ازدواج یه اژدهای هفت سر ترسناکه!
8. برای ازدواج استقلال مالی
خوبه ولی واجب نیست. بزرگ تر ها خوبه که کمک کنن و ازدواج جوون ها رو منوط به
استقلال مالی نکنن. در ضمن، جوونی که ازدواج کنه، زودتر به استقلال مالی می رسه تا
اونی که لم داده خونه ی باباش!
9. پدر و مادرهای جوون از الان
می تونن برای ازدواج به موقع بچه هاشون برنامه ریزی کنن تا وقتی بچه شون به سن
نیاز رسید، به خاطر این فرهنگ غلط آسیب نبینن. مثلا از بچگی بچه شونو با فرهنگ
کار، با درآمدزایی، با روش صحیح مدیریت دخل و خرج، با قناعت، با سبک زندگی عاقلانه
آشنا کنن.
10.
این که بچه هرچی می خواد فورا براش بخریم، دامن می زنه به این فرهنگ غلط
ازدواج.این که بچه باید تا وقتی مدرک دکتراشو نگرفته، کار نکنه، دامن می زنه به
این فرهنگ غلط ازدواج. این که بچه باید زندگی مشترکشو از همون سطحی شروع کنه که
باباش بعد از 40 50 سال براش ساخته، دامن می زنه به این فرهنگ غلط.اینا همه باید
اصلاح بشه.
11.
مولا علی (ع) فرمود: قناعت بزرگ ترین گنجه». قناعت ینی مصرف به اندازه ی
رزقت.کسی که گنج دستش باشه، هیچ وقت نیازمند نمیشه. اگه ماها نیازمندیم و حس
فقر داریم، به دلیل اینه که سبک زندگی مون قانعانه نیست.توقعاتمون بیشتر از رزق
مونه. راستی، قناعت به معنی ریاضت نیست!
12.
فرهنگ غلط گره زدن ازدواج به مسائل مالی، به طور صعودی پررنگ تر میشه با
افزایش سن جوون ها. هرچی جوون ها در سن پایین تر ازدواج کنن، غلبه بر این فرهنگ
غلط آسون تر میشه.
13.
از نسل قبل انتظاری نیس. جوونا باید بیان تو میدون تا این فرهنگ غلط رو از
ریشه قطع کنیم.
14.
و حرف آخر: مسئولین مملکت دغدغه ی ازدواج جوونا رو ندارن. بیایین خودمون تا
جایی که می تونیم، برای آسون تر شدن ازدواج بچه های دور و برمون تلاش
کنیم.اینجوری جامعه ای پویاتر، سالم تر و شادتر خواهیم داشت.
درباره این سایت